Kaptein - jou karnallie ...

Jis die ding vreet mos nou al lank aan my maar ek kon nog net nooit die karnallie vaskeer nie ...

"Waarvan praat jy ?" mompel Poppie geirriteerd ... my Poppie is nie een wat van sulke halfvoltooide nikseggende stellings hou nie.

"Man ... hier is iets of iemand wat my dophou as ek kook."

Kyk ... nou het ek die verkeerde ding gesê. As daar een ding is wat my Poppie se moer kan koer dan is dit nou die soort ding. Nee my maat, sy duld nie sulke stories nie.

Moenie my verkeerd verstaan nie, ek is gladnie liggelowig, bygelowig, of bang vir tokkelossies nie maar in my lewe het ek al heeltemal teveel dinge gehoor of gesien wat gladnie verklaar kan word nie. So in my kop los ek maar ruimte vir "moontlikhede" want so redeneer ek ... net omdat ek dit nie kan verklaar, sien of voel nie, beteken gladnie dat dit nie bestaan nie.

Daai klein seuntjie in my my wil so graag aan feetjies en kabouters glo en elke keer as ek in my tuin stap dan loer ek so bietjie onder die blomme en agter die blare in ... wie weet, dalk sien ek een van hulle. Pure twak sou my ma gesê het en ek sou nie kon stry nie. Maar nouja, maak nou nie saak nie, volgende keer as ek tuin toe gaan sal ek verseker weer bietjie rondloer.

Maar ek dwaal af ... laat ek by die hoofstorie bly.

Dis nou al 'n lang tyd wat ek die gevoel kry iemand kyk vir my daar waar ek kook. Ek kook baie aande diep in die nag ... dan is ek alleen wakker hier in my huis en rondom my is die bos donker en stil. Wel nie altyd so stil nie ... soms skreeu die nagape of hoor ek die uile mekaar roep. Partymaal hoor jy 'n geritsel, geskarrel en benoude twiet ... en iets het sy aandete in die hande gekry. Dis mos maar die lewe en dis mos maar die weg van die bos.

Nou stap ek van my studeerkamer af kombuis toe om koffie te gaan kry en sommer te sien of die oond al op temperatuur is. Vannaand bak ek weer brood ... die ding met die korsies is mos een van my passies en ek wil die proses presies bemeester ... ek wil presies weet hoe om daai lekker dik "artisan" kors te kry en ek wil ook weet hoe om 'n dun taai krakerige korsie te kry vir die meer gesofistikeerde geleenthede.

Halfpad draai ek om ... ek wil my ernstige kamera vat ... ek soek bietjie meer tegniese versorging van my fotos vir hierdie een. Dis al sterk skemer en toe ek terug in die kombuis kom vang iets my oog ...

Wat is dit ?

"Wat de F.... "

Daar op die stoof lê die pan reg met die brooddeeg ... maar dis nie wat my oog vang nie ... nee, daar is iets op die rand van die pan.

"Het jou Katvis ... " dink ek terwyl die kamera amper outomaties aan die skiet gaan.

'n Vinnige kyk na die kamera se skerm en ek besef die lig is laag. My linkerhand skiet uit en die elektriese lig stroom deur die vertrek.

En so wrintiewaar ... daar staan hy ... rooi jas en swart hoed, stewels en so windmaker snor. Die outjie het nou probleme ... hy is in die hoek vasgekeer, voor hom lê 'n vlakte van uitgepofde deeg en aan twee kante, kombuisteels. Op die oopkant staan ek ... formidabel vir hom.

Kaptein Karnallie

Wat my dadelik opval is dat hy beslis nie paniekerig lyk nie ... alles behalwe. Inteendeel ... hy lyk heel opgeruk oor iets.

"En wie is jy ?"

Ek moes mos eenvoudig vra ... ek kan nie anders nie ... maar ek kyk tog versigtig rond of hier nou nie iemand anders naby is wat my hoor nie ... ek kyk ook blitsvinnig weer na die kamera skerm, net om seker te maak ek verbeel my nie. Hierdie kan mos lelike dinge vir my afgee ... Valkenburg is verseker nie op my Bucket List nie.

"Kaptein Karnallie tot jou diens."

Hmmmm ... interesante naam en nogal tot my diens.

"Ok ... en wat maak jy hier?"

Ek was regtig nuuskierig ... binne in my spring die klein seuntjie op en af maar ek hou myself baie kalm ... met moerse inspanning maar ek hou my kalm.

Hy like spices

En toe begin hy my vertel van sy wedervaringe. Stories van sy reise oor die wilde see en hoe hy op die mees fantastiese eilande en plekke al was. Hy praat oor kos ... baie stories oor kos want soos hy verduidelik ...

"Die lewe is te kort om smaaklose kos te eet ..."

Te kort wonder ek ... jis hy klink vir my honderde jare oud.

"Staan so bietjie opsy asseblief." fluister ek "... die brood moet oond toe."

Baie te sê oor die sop

Hy spring rats van die pan se rand af en staan my en dophou terwyl ek die pan in die oond sit. Die deur klap toe en ek sien hy staan op die sop pot se rand.

En toe raak hy bekkig.

"Wel ek sien jy is darem nie heeltemal onhandig nie ... die deeg het goed gerys en die oond is lekker warm ... 210 C ..."

Ek is nou die ene ore, die mannetjie weet skynbaar waarvan hy praat.

"Dis vir my fantasties om te sien jy sproei die deeg goed nat met water voor jy dit in die oond sit en dis veral goed dat jy daardie laaste paar spuite sommer so in die oond in sproei.

O ja terloops, die olyfolie wat jy in die pan smeer en oor die deeg verf, werk baie goed. Nie net kry jy 'n lekker kors nie maar jou brood bly langer vars ... dis nogal belangrik as jy op die oop see is."

"Alles dinge wat gaan verseker dat jy 'n lekker sagte brood gaan kry met mooi korsies."

Hy gooi maar net sy hande in die lug

"Dankie Kaptein." sê ek en die frons verslap so effens op my voorkop. Die outjie het nou my volle aandag.

"Man moenie my bedank nie ... ek doen maar net my werk ... dis jy wat bereid was om te luister as ek praat."

"As jy PRAAT !" ... nou is ek nie so mooi by hom nie. Waarvan praat hy ... as hy PRAAT.

"Kom nou Colyn ... hoe lank is ek nou al hier in jou kombuis ... dis nou al maande. Ek hou jou dop en ek het al baie vir jou tips gegee."

Aggenee ... nou laat die klein wetter my regtig twyfel aan my geestesgesondheid. Hoe de hel kan hy met my praat. En toe begin ek dink ... hoeveel keer het ek al so in my stilligheid voor 'n mengbak, pot, pan of bakplaat gestaan en gewonder ... en dan is dit asof daar 'n stemmetjie fluister ... maak so of so..

Baie happy oor die sop

"Vat nou hierdie einste pot sop wat hier voor my is. Die aand toe jy gewonder het hoe kan jy maksimum geur in die hoenderborsies inkry wat jy die pastei mee wou maak."

"Wie het jou vertel om dit in die sous te laat prut in die oond. En toe jy die hoender uithaal ... wat terloops bevange lekker gelyk het ... wie het jou aangemoedig om nie die sous weg te gooi nie ?"

Nou onthou ek die spesifieke aand ... Poppie wou hoenderpastei hê en ek het gewonder hoe kan ek die borsies sagter en meer geurig kry.

Op die einde het ek toe so stock poaching ding probeer en dit het baie goed gewekr. Die pastei was heerlik.

Later die aand het ek sous in a bak gegooi en gevries. Ek was vannaand hoeka nie seker waar die sop vandaan gekom het nie en het dit maar ontdooi en 'n kans gevat. Ek het 'n sous, soppie gesoek vir saam met die brood vannaand.

Die alarm op die oond gaan af ... 20 minute ... nou tyd om die temperatuur af te draai na 170 C toe.

Inspekteur die brood

"Mooi so ... nou gaan jy die korsie lekker maak ... so 20 minute teen die temperatuur en dinge behoort regtig lekker te weees."

Ek begin nou gemaklik raak met die Kaptein in die omgewing en ons gesels land aan sand. Hy vertel my van spesery en kruie wat hy al teëgekom het en my oë blink. Hierdie is mos nou 'n regte feëverhaal en die seuntjie in my is op sy stukke.

Baie tevrede met die brood

Hierdie is my eie Kaptein ... 'n ou kalant wat die wêreld al gesien het ... en hy is net myne.

Tyd om die brood uit te haal en weereens is die Kaptein vol stories.

" Dis mos nou hoe brood moet lyk ... pragtige goue kleur en dit ruik sommer soos brood. Ek hou van die korsie en dis die regte ding om die brood op 'n rakkie te laat afkoel."

Hy spring van die brood af en loop na die punt toe. Met sy klein vingertjies trek hy aan die sagte wit waar die brode uitmekaar gebreek is. Hy knik sy kop, so amper asof hy heelhartig saamstem.

Poppie kom in die kombuis in terwyl ek opskep en ek merk dat die Kaptein nêrens te sien is nie. Beter so dink ek. Ek is nie nou lus vir 'n klomp verduidelikings nie. Sy dink mos hoeka dat my kop soms raas. Terwyl ek eet dink ek aan wat hy gesê het oor die brood en heimlik wens ek hy kon a stukkie van die brood proe.

Nie tevrede met hoe die een lyk nie

Ek breek die punt van een broodjie af en breek hom oop. Nou is ek sommer lus vir slordig wees ... slordig maar smaaklik dink ek terwyl ek die botter goed opplak en dan 'n ordentlike skep van my koejawel konfyt. Ek is regtig nie meer honger nie en die een is uit en uit net agter die lekkerte aan.

Poppie staan op en gaan gee die honde kos en so wrintie waar ... toe ek mik om my broodjie op te tel toe staan hy daar.

"Hokaai ou grote ... dis mos nou regtig nie mooi gedoen nie ... ja ek stem dit lyk lekker maar ek dink dis beter dat jy nou begin fokus en konsentreer daarop om jou kos mooi te laat lyk ook."

Ek kyk na hom en toe na die broodjie wat hy so ooptrek ... en ek moet saamstem, dit lyk bietjie oes.

"Met wie gesels jy ?" Poppie staan by die agterdeur en kyk vir my. Ek kyk oor my skouer en en staan op. Nou voel ek sommer simpel. Ek dog ek moet haar maar wys en draai om, om die bord op te tel.

NIKS ... hy is weg.

"Ag man ek sit sommer so met myself en praat. Jy weet mos soms raak ek diep in gesprek met myself." sê ek terwyl ek 'n lekker groot hap van die oes broodjie vat.

Hierdie Kaptein gaan my nog soos 'n kluit laak lyk dink ek terwyl ek die tafel skoonmaak. Hy is skoonveld en ek wonder waar is hy heen. Een ding is verseker ... ek het my nie verbeel nie ... nee beslis nie, want ek het die fotos om dit te bewys.

Lag en kook en wees vrolik tot ek weer 'n storie skryf.

PS ... Hier was geen drank of eksotiese kruie betrokke by hierdie storie nie.

Hier is my Facebook bladsy ... share hom wild en wakker asseblief en LIKE hom stukkend.

Hoender - 'n nuwe wenner in my kombuis

Kyk, daar is mos 'n ou gesegde wat lui ... "Mens is nooit te oud om te leer nie."

Die storie is so bietjie lank maar ek dink dis 'n mooi storie.

Vandag het ek dit weereens belewe. Die wat my ken sal ook weet dat ek nogal 'n ywerige ondersteuner is van Kokkedoor op Kyknet. Met die eerste reeks is daar so klein saadjie in my geplant en soos die reeks ontwikkel het, het die saadjie gegroei. Teen die einde van die reeks het die jong plantjie mooi stewig gestaan maar nognie mooi geweet wat hy gaan wees nie ... 'n boom of 'n bossie.

Die reeks is toe verby en my lewe gaan aan ... ek kook steeds met entoesiasme maar diep in my begin die plantjie plek plek die nerwe afskaaf. Ek het geweet ek wil beter wees maar nie regtig hoe nie.

Nou die internet is mos 'n vreemde ding by tye en baie maal dink ek die ding connect met ons innerlike gees sonder dat ons dit weet. So kom dit dan dat ek een oggend op 'n Taal Blad 'n gesprek raakloop wat heeltemal teen die normale beteulde goed gaan. En daar is 'n vrou wat gladnie op haar bek geval het nie. Sy vat daai manne aan met kwinkslae wat my laat ril van die lekkerte. Ek kon dit nie laat verbygaan nie en "Friend" haar toe.

Nou ek gaan nie die hele geskiedenis ophaal nie maar hier is so kort uittreksel ... dis alles op 19 Julie 2013.

Ons doen maar die gewone "introductions" en vra bietjie uit en sy maak die stelling ...

"ek sien jy is lief vir kook!"

Ek antwoord ...
"Jip ek love kook
En ek love bikes
En ek love fotografie."

Sy antwoord ...
"hahaha  nee ek love nie bikes nie hulle raas
ek neem fotos met my Nokia oor ek iets wil share so dit tel seker nie as fotografie nie!
maar ek kook m**r goed!"

Ek antwoord ...
"Aha ... maar dan kan ons mos lekker gesels oor dit.
Ek wil ook m**r goed kook ... ek leer nog."

Ons het nog so bietjie gechirp oor die kos en bikes en toe is dit klaar.

Nou soos dit maar op Facebook gaan hoor en sien ons niks weer van mekaar nie en toe byna op die dag na, twee maande later 18 September 2013 to pop my chat window oop ...

"Het jy ingeskryf vir Kokkedoor ?"

Ek antwoord ...
"Nee jong ... ek is maar net a huiskoker wat like om dinge te probeer"

Sy ...
"ek probeer maar weer."

Ek ...
"Sterkte vir jou ... ek is nou op a mission om my basic skills agtermekaar te kry."

Ons tjirp toe nog so bietjie en toe is dit klaar ... dis mos maar hoe chats op Facebook gaan.

So paar dae later toe roep sy my weer en ons gesels oor wat sy beplan vir die oudisie. Ek kan sommer sien sy is opgewonde en dit laat my lekker voel. Ek is mal oor mense met passie.

En toe op die 22 September 2013 gee sy my 'n kompliment wat my sommer emosioneel wou laat raak. Net 'n kort boodskappie wat ek eers laataand sien.

"Na ek met jou getjirp het, het ek n paar crucial adjustmens,gemaak. Dankie vir dit. Lekker om iemand te ken, wat deel sonder agenda."

Nouja die res is geskiedenis en sy het dit toe gemaak. Renette Vosloo - Kokkedoor 2014

Nou hoekom die stukkie geskiedenis ... wel dis omdat Renette my passie vir die kokery sonder baie inspanning erg gefokus het en my laat besef het dat daar is waarheid in die slagspreuk ...

"You can stay as you are or you can change ..."

Hierdie hele blog is basies geskoei op die inspirasie wat sy my gegee het en dit was vir my lekker om haar eerste resep op die Kokkedoor Bladsy te kry. Natuurlik kon ek dit nie vermy nie ... ek moes dit eenvoudig probeer.

So kom dit dan dat ek vannaand in my kombuis staan met haar resep op my Galaxy Note 3 en begin om die gemmersous te maak. Ja ek het met dit begin want die hoender is nou nie juis 'n uitdaging vir my nie ... ek kan die voëltjies op bykans enige manier gaarmaak.

Rou Gemmer

Eerste kom ek by die vars gemmer uit ... kyk die knollerige ding is mos 'n terduiwel om af te skil en die minder geduldige kokke rand die ding lelik aan. Soos met alles in my lewe is ek altyd opsoek na die beter manier om dinge te doen. Ek het eendag op 'n video gesien hoe 'n slim kok die gemmer in 'n japtrap met a lepel afskil. So ek sny die verlangde duim stuk af, skil dit en toe kerf ek dit op.

Skil met lepel

Ek eindig met die stokkies so bietjie dunner as vuurhoutjies en ek wonder ... my Poppie is nou nie eintlik een vir vreemde smake nie en ek kan al sien hoe sy die stokkies uit die sous gaan uitkrap.

Hier gaan ek nou 'n stokkie steek voor daai uitkrappery en die lang mes flits in die kombuislig. En daar lê nou 'n hopie klein blokkies ... Poppie gaan besig wees as sy dit probeer uitkrap ...

Kap in blokkies

Ek het die gemmer doelbewus eerste gedoen want die resep sê jy moet die suiker smelt en dan al die ander goed behalwe die botter bygooi. En soos die kok waarsku ... moenie jou oog van daai suiker af vat nie want dit gaan brand in 'n oogwink.

So ek het my gemmer reg en al die speserye en pynappel sap.

Ek besluit om liewer 'n pot te gebruik as 'n pan vir die storie want my instinkte het my vertel dat daai gesmelte suiker erg obsternaat gaan raak as ek die pynappel sap bygooi. En dit was ook so. Die karamel het net mooi niks daarvan gehou om skielik vol koue sap gegooi te word nie en het wild protesteer. So wees gewaarsku, die ding raak agressief.

Na Pynappelsap in die stroop in is

Wat my die meeste laat frons het was die feit dat die karamel sulke dik taai klonte in die sap gevorm het en terwyl ek dit so stadig bly roer met die houtlepel het ek net besef ... resepte behoort mens mos te vertel van die soort ding. Die plaat was nou op sy laagste soos die kok ook aanbeveel en kalmte keer terug in die pot. Skynbaar het die suiker maar oorgegee en behalwe dat hy homself in 'n krul getrek het is hulle nou kalm.

Die resep sê jy moet braai speserye ingooi maar ek het besluit ek gaan my gunsteling Portugese Hoender Rub gebruik. Die Rub het soos verwag van Portugese Hoender Speserye, heelwat chili in. Nou nie so dat dit jou mond verbrand nie maar net genoeg om so elke kort kort te sê "Hoezit !"

Heerlike Gemmer Karamel Sous

Na so paar minute se geduld en liefkosing met die houtlepel begin die klonte verdwyn en spoedig is daar 'n lekker dik stroperige sous in die pan. Ek sit die pan af en die deksel op die pot. Nou is dit ek en die hoender.

Nou is dit so dat ons almal al baie goed verstaan dat daar nie so ding is soos "underdone" hoender nie ... nee hoender is gaar of rou maar kan te gaar wees en dan is dit droog. Dis nou hierdie vrees vir rou wat gewoonlik daartoe lei dat ons die hoender oordoen. Ek gaan nou met julle deel hoe ek met hoender stukke werk as ek dit vir ete voorberei.

Nou daar is natuurlik puriste wat gaan frons maar dis hulle probleem. Ek gooi droë speserye op my hoenderstukke en dan gaan dit in 'n stomer in en in die mikrogolf oond. 12 minute. As dit daar uitkom dan is dit goed gaar maar baie sappig.

Uit die stomer uit en in die pan in

Nou gee ek dit weer so lekker opknapping met die speserye en dan pan toe. Ek gebruik my ou staatmaker, Ou Albert, en eers laat ek die pan mooi egalig opwarm. Dan gooi ek so bietjie olie in, so twee eetlepels en ek temper die olie met die gekose braai speserye.

Vir die hoender wil ek die pan darem nie te warm hê nie want ek soek so lekker korsie aan die stukkies. Ek het boudjies en dye gebruik.

Byna klaar. Net eenkeer omgedraai

So 5 minute en dan draai ek die hoender om ... en so 5 minute later is dit gaar. So jy het heerlike hoender in 20 minute ... ek hou van dit en die puriste moet maar eers kom proe voor hulle begin frons.

Ek het gekies om heel aartappel in die skil voor te sit ... dit het ek ook 'n plan mee ... 12 minute in die stomer en mikrogolf en dan verf ek die hele aartappel met olyfolie en sit dit in 'n oondpannetjie in die oond. Oond is op 210 C gestel en die rak is in die middel. 45 Minute en jy het die heerlikste aartappel met so lekker gebakte skil ... niks foelie of gaatjies in gestekery nie ... net stoom, olie en oond.

Ok nou is alles reg ... maar kom ek gee die program en tydlyn net terwille van duidelikheid.

1. Kerf die gemmer en meet al die ander bestandele uit en sit dit reg vir gebruik.
2. Sit die oond op 210 C
3. Sit die swaar pan reg op die stoof.
4. Sit die souspot op die stoof ... geen hitte.
5. Sit die hoenderstukke en die aartapples in die stomer. Mikrogolf vir 12 minute.
6. Gooi die suiker in die sous pot.
7. Sit die vuur aan onder die suiker en staan reg om die pot so dan en wan te kantel sodat die gesmelte karamel orals inkom. Moenie roer met a lepel of ding nie, self nie eers jou vinger nie.
8. Karamel is reg ... gooi pynappelsap, gemmer en speserye in die stroop in.
9. Sit stroop nou op baie lae hitte terwyl die karamel weer oplos. Nou moet jy die sousie liefkoos met 'n houtlepel.
10. Stomer is nou reg.
11. Olie die aartappels en sit dit in die oond.
12. Hou 'n ogie op die stroop. Sodra alles mooi opgelos is en die stroop lekker dik is, sit die plaat af ... die stroop kan nou niks oor kom nie en jy kan relax. Die aartappels het 45 minute nodig.
13. Nou het jy tyd om jou tafel te dek en jou lipstiek op te vars, ek gebruik nie lipstiek nie so ek vat maar a vinnige Camel.
14. 15 minute na die aartappels in die oond is, sit die plaat op lae hitte onder jou swaar pan.
15. Gooi olie en speserye in die pan en hou 'n ogie.
16. 15 minute voor die aartappels reg is ... sit die stroop op lae hitte.
17. Draai swaarpan se hitte op na medium
18. Pak jou hoenderstukke in die swaar pan ... ek sit ook 'n spatsel sif oor die pan.
19. 5 minute ... draai die hoender stukke om.
20. Roer die botter in die stroop in en sit die plaat af.
21. Sit jou hoederstukke op a bord om te rus.
22. Haal die aartappels uit die oond en sit op die bord.
23. Sit hoender op die bord.
24. Kloof die asrtappels en sit botter of suurroom in.
25. Gooi sous oor jou hoender.
26. Sprinkel gemaalde swartpeper op aartappel en garneer met pietersielie.

Hoender en Karamel Gemmer sous op die bord

En daar is dit ... heerlik. Smaakvol en ook meer stylvol as net sommer 'n stuk hoender.

As jy mooi beplan doen jy dit in so om en by 60 minute. Verseker nie kitskos nie maar dis die moeite werd.

Ek is baie in my skik met hierdie hoendertjie ... die Gemmersous is uit die boonste rakke en met so bietjie verbeelding kan jy deur die speserye wat jy insit, die laat werk met 'n groot verskeidenheid van vleis en wildsvleis.

Wat belangrik is, is dat jy die komponente een op sy eie goed proe en ervaar en dan sit jy alles bymekaar op een happie. Nou is waar jy die werkliheid van geur en smaak balansering gaan ervaar.

Hier is iets wat ek by 'n wynkenner geleer het ... as jy regtig al die smake en geure wil ervaar ... kou jou kos en dan maak jy jou mond net so effens oop en haal asem deur jou mond ... jy gaan aangenaam verras word.

In my geval het die beetslaai so lekker andersheid ingebring en die sous en speserye so bietjie afgekoel na die aanvanklke "Hoezit" ... die aartappel bring 'n aardsheid en as jy sluk dan luier daar so volronde smaak roompie op jou tong ... reg vir die volgende happie.

Hierdie ervaring was verseker 'n hoogtepunt in my kook lewe en ek voel vol moed vir wat ek nog wil doen in die kombuis.

Dit sal selfs lekker afgaan op 'n Boerie.

Kook lekker to ek weer 'n storie skryf.

Hier is my Facebook Bladsy.

Hier is my Briekmerke Blog vir die wat van my stories hou.

Wors - 'n Boerie moet mos lyf hê

Sit ek so en kyk na die Kokkedoor 2014 program en hulle maak kos by die landbouskou. Nou kyk, moenie my verkeerd verstaan nie, ek besef dat hulle ou gunstelinge nuwe baadjies aantrek en so bietjie meer kultiveer. Maar nouja, vir my is 'n boerewors rolletjie (Boerie in die volksmond) baie meer as 'n pikante happie.

Soos ek al baie gesê het, ek maak Man Kos ... Man Kos wat vrouens ook like.

Alles wat nodig is

As dit by die Boerie kom dan kan ek liries raak. Die Yankees het hulle Hot Dogs en hulle maak TV shows daaroor ... ons het die Boerie en vir my is dit ook iets om 'n Show van te maak.

Lekker uie sousie

Heel eerste ... ek soek nie die poefter rolletjies nie, nee man, geen boerewors wat sy sout werd is gaan met oorgawe in die verpiepte rolletjies in nie. Daar is altyd een of ander probleem. Of die rolletjie staan so skewe bek en met die eerste byt val daar dinge op die grond of die rolletjie verkrummel en los jou met sop en sous teen jou wange af en oor jou vingers. Of hy lyk so mooi opgehoop en "dressed to kill" op die bordjie maar as jy aan hom vat dan gaan dinge "sideways."

Reg vir die Boerie

Nee ... gee vir my 'n rolletjie wat sy man kan staan teen die boerewors. Vir my is die Ciabatta rolletjies die beste. Ek koop hulle by My SPAR of ek maak hulle self.

Eerstens het die Ciabatta 'n ordentlike kors wat die Boerie kan bymekaar hou.
Tweedens kan jy die sagte binnekant uithaal en dan eindig jy met 'n lekker houer vir die sousies en ander aangenaamhede.

Riffelpan met water

Hoekom raak ek nou so langdradig ... wel vir my is 'n Boerie meer as net 'n Hap en Stap storie ... vir my is 'n Boerie 'n ete op sy eie.

Volgende kom ons by die wors. Nou hier is ek ook sommer vol stront as dit by die Boerie se vernaamste komponent kom. Jis man hoe de hel wil jy so krom wors in 'n reguit broodjie sit. Maak mos nie sin nie ... veral nie as jy ernstig is oor jou boerie nie.

Mooi porsies

Die proses begin by die braai van die wors. Die oorgrote meerderheid braaiers gooi mos daai hele rol so op die vuur of in die pan en dan flip hulle hom soos en wanneer nodig. Pure luiheid in my boekie ... pure luiheid sê ek vir jou. Dis mos maklik om daai hele rol mooi te vat en om te draai. Ja dis maklik en jy kry 'n wors met twee gebraaide kante en as jy dit meer as net die twee kante wil hê dan word die wors droog gebraai. Verder as dit dan by die sny kom dan word die laaste ou bietjie voggies ook uitgetap en hoe nader jy aan die binnekant van die spiraal kom, hoe krommer is die wors.

Reguit en vaal 

Lekker sappig

Ek haal die wors uit die pak uit ... trek hom versigtig reguit en masseer hom so bietjie om die reguitmaak meer ontspanne te maak. Dan sny ek die wors om te pas by my broodjies.

Volgende ... en nou is ek nie by 'n braai vuur nie ... sit ek my vierkantige riffelpan op die stoof en gooi koue water onder in die pan sodat net die riffels uitsteek.

Dan sit ek die wors in ... altyd eerste op die gebuigde kant onder. Dis hoekom ek die riffelpan like want jy kan die wors balanseer tussen die riffels. Moenie worry oor die twee punte wat nou effens op wys nie ... sodra die hitte kom gaan die vel begin krimp en die wors reguit trek.

Hol die broodjie uit

Nou sit ek die pan op medium hitte en ek staan wag by daardie pan. Op my stoof is dit genoeg om te braai maar jy kan dal k meer hitte nodig kry. Spoedig begin die water kook en stoom en jy begin ook vetjies sien. Hou hom mooi dop en sodra die wors mooi reguit getrek het, rol hom om. Spoedig is die water weg en die hele wors is vaal. Nou wil jy net so bietjie braaimerke op die wors kry en dan moet dit uit die pan uit. As jy sien dit vat te lank, gee hom gas. Hoe langer jy die wors op die hitte hou, hoe meer smaak gaan jy verloor.

Gedurende die rusproses sal die wors deur gaar word maar steeds lekker sappig wees.

Gooi die sousie in

Nou sit ek van my vulsel/sous in die holte in die Ciabatta. Volgende plaas ek so bietjie ander goedjies by soos gekapte tamatie, avo, kaas ... net waarvan jy hou. Chutney, rissiesous, tamatiesous, mosterd ... almal gewilde keuses.

Vou die Ciabatta toe en siedaar ... lekker ou Boerie toegevou in die perfekte jassie. Nou kan jy maar eet en vrolik wees. Na so een gaan jy verseker nie meer honger wees nie en dis nou regte Man Kos vir my.

En daar is hy ... Man Kos

Nouja ek hoop jy gaan my Boerie met Muscle probeer.

Kook lekker tot ek weer 'n storie skryf.

Hier is my Facebook Blad.

Man Kos wat vrouens ook like

Brood - Toasties vir die manne

Ek het al so paar keer gepraat oor die lekkerte van brood en ek het ook al geskryf oor hoe ek toast maak.

Hier is my storie oor 'n Steak Broodjie.

Vandag wil ek so bietjie verder gaan en stap vir stap mooi verduidelik hoe ek geroosterde toebroodjies maak. My manier is verseker nou nie die beste manier nie maar vir my het dit smaak en tekstuur wat dit in 'n ander klas plaas.

As mens na geroosterde toebroodjies kyk dan is daar so paar dinge wat my die horries gee. Kom ons vat hulle so een vir een ...

1. Die bleek siel ... kyk, as jy my nou regtig wil omkrap dan moet jy vir my so bleekvaal stuk brood gee en dit toast noem. Hierdie ding het my al baie ongeskik laat optree.
2. Die verpletterde siel ... hierdie een is nogal meer algemeen as wat mens so wou sien. Dis waar die toebroodjie in die rooster ingesit is en die operateur doen sy daaglikse krag oefening op die masjien. Die dingetjie kom uit dat hy amper lyk soos twee lagies pannekoek met ietsie tussen in.
3. Die olie lap ... nou hy kan in enige van die twee voriges se klas val maar met die bonus by dat wat ookal daarin gesit was, asook die buitekant is so met die vet besmeer dat dit wat op jou bord of in die pakkie beland my nogal sterk herrinner aan 'n vadoek wat gebruik word om die stoof mee skoon te maak.

Nouja, nou het julle 'n idee van hoe ek na roosterbroodjies kyk.

Hoe dink ek moet 'n roosterbroodjie lyk ?

Eerstens wil ek dit net weer duidelik stel, ek sê nie my idee is reg of die norm waarteen roosterbroodjies gemeet moet word nie maar dis bloot net my opinie ... die opinie van 'n man wat van lekker kos hou !

Dis my opinie dat mens van enigeiets wat jy maak, iets lekker en besonders kan maak. Al wat dit vra is dat jy regtig fokus, baie liefde insit en kook uit jou hart uit. Jy moet so bietjie moeite doen en dink terwyl jy die voorbereiding doen.

Ongelukkig het roosterbroodjies in die klas van vinnige, moeitevrye en maklike kitskos verval. Ja, dis seker in 'n mate nie heltemal verkeerd nie maar dis regtig nie nodig om dit af te skeep en uit te haas nie.

a. Roosterbroodjies moet ordentlik gerooster word.
b. Die broodjie moet smaak en tekstuur hê.

Dis waarmee ek begin

Ongelukig is dit so dat enige vorm van roosterpan wat toeklap, die tekstruur van die brood gaan vernietig. Die brood word warm, effens vogtig en die gewig van die roosterplaat laat alles inmekaar druk.

Nou hoe maak mens om dit te vermy ?

Ek gaan die ou staatmaker van kaas, ham en tamatie doen.

My pan op die stoof

Ek begin met a lekker groot plat pan op medium hitte op die stoof. Geen olie of vet in die pan nie.

Volgende sny ek my brood in mooi eweredige snye. Jy kan dunner of dikker gaan soos jy verkies. Vir my is dit net so knerts dikker as die gesnyde winkelbrood.

Baie liggies gesmeer

Ek smeer baie min botter op die buite kante en sit die twee snye in die pan. Dis belangrik dat die pan nie te warm is nie want jy wil die brood lekker warm laat word en dan 'n korsie bak.

Sodra jy die brood in die pan ingesit het kan jy ietsie op die brood smeer. Chutney, chilli sous, tamatiesous, blatjan of mosterd ... enigeiets wat jy van hou. Maar moenie teveel opsit nie.

Reg vir die vulsel

Nou plaas ek my kaas op die brood in die pan en sprinkel so bietjie gedroogde chili flakes oor en gemaalde swart peper.

Volgend plaas ek die ham op een sny van die brood. Die een gaan die onderkant van die broodjie wees. Op die anderkant kan jy nou jou tamatie skyfies sit en dit geur met sout en peper. Ek sprei ook bietjie mosterd op die ham.

Kaas en ham vir my

Nou moet jy geduldig wees ... moenie rondkarring met die brood nie. Hou dit mooi dop ... spoedig gaan jy sien die kaas begin smelt. Dis 'n goeie aanduiding dat die korsie begin bak.

Heerlik en bros

Lig nou die een broodjie, ek vat die tamatietkant want die tamatie is nou besig om in die kaas in te sak, lig effens op met 'n spaan en kyk of die kors begin bruin word. As dit die geval is moet jy die een nou bo-op die ander een sit. Doen dit flink en versigtig. MOENIE PLAT DRUK NIE. Gee die toebroodjie nou 30 sekondes langer op die kant en dan draai jy die hele toebroodjie om in die pan. Die kante behoort nou min of meer dieselfde te lyk.

Hierdie laatse draai is belangrik want wat jy nou behoort te sien is dat die kaas begin rys tussen die brood en die hele ding so effens op te plomp. Dis perfek.

Poppie like tamatie by

Lig die broodjie nou uit die pan uit en sit dit op 'n draadrakkie neer ... jy wil nou nie hê die brood moet op 'n bord lê en pap word aan die onderkant nie.

Maak jou opdien bord nou reg en dan sny jy die broodjie met 'n lekker skerp mes. Plaas dit op jou bord en bedien.

Kyk na die tekstuur

Wat jy nou op jou bord behoort te sien is 'n pragtige krispie toebroodjie. As jy hom byt gaan jy deur die korsie breek en dan is jy in sagte brood met die heerlike vulsel.

En daar is hy ...

 Man Kos waarvan vrouens ook hou !

Lekker eet

Ja ek weet dis bietjie meer moeite en dit vat meer tyd maar die resultaat is dit alles werd. Op die manier kan jy van geroosterde broodjies 'n lekker maaltyd maak.

Jy kan hoender en roomkaas maak, biltong en kaas ... jis die moontlikhede is amper oneindig. Wat egter belangrik is, is die feit dat jy 'n heerlike broodjie met karakter maak.

Kook lekker tot ek weer 'n storie skryf.

Hier is my Facebook bladsy.

Kurper - lekker vars vis

Die laaste klompie maande kyk ek baie getrou omtrent elke kook program op die TV wat ek raak blaai. Wat my opval van die Engelse en Australiese programme is die groot hoeveelhede vis wat voorberei word. Omtrent elke program is daar vis op die tafel. Nou dit is seker te wagte van lande wat deur die see omsingel is.

Toe begin ek wonder ... hier by ons is die mense wat aan die kus woon gelukkig om 'n goeie voorraad vars vis te sien maar ons in die binneland, neewat jong, vars vis is regtig skaars.

So klompie jare terug het ek koi damme in my tuin gebou en deel van die projek was om dit so omgewingsvriendelik as moontlik te hou. Baie min meganiese filters en ek het 'n groot biologiese dam ingesluit ... hier is geen koi in nie en ek het visse ingesit wat moes help om die biologiese filtrering te bevorder.

Een van die spesies wat ek ingesit het was Vleikurpers. Maar nouja soos met baie van ons planne het die een ook nie presies uitgewerk soos ek beplan het nie en spoedig het die kurpers versprei na al die damme toe. Hulle doen 'n goeie werk met die biologiese proses maar hulle sit ook 'n redelike las op die stelsel want hulle dra by tot die bio-massa.

Vleikurper

So kom dit toe dat ek jaarliks die kurpers begin oes. Ek haal so tussen 25 en 30 kilogram kurpers uit aan die einde van die herfs.

Baie van ons mense trek hulle neuse op vir enige varswater vis en dit is jammer. Ek weet nie waar kom die renons in varswater vis vandaan nie en ek dink baie van dit is meesal snobisties.

Vandag gaan ek julle wys wat ek met die kurpers doen.

Vir my tafel haal ek die uit wat omtrent so groot soos my hand is ... hulle is so 12 to 18 maande oud. Onthou dis vleikurpers en word nie so groot soos die bloukurpers nie.

Rol in gegeurde meel

Maak die vis skoon en sny die koppe af. Jy kan natuurlik die koppe gebruik om vir jou "stock" te kook.

Volgende gooi ek sout, peper en Robertsons Mixed Herbs in koekmeel en meng dit goed. Dan rol ek die visse in die meel en maak seker dit bedek die vis mooi. Geen eier of melk nie. Ek wil nie regtig a deeg omsit nie, net so bietjie meel vir die speserye.

In die pan

Volgende smelt ek 'n stewige klompie botter in sonneblom olie. Sodra die pan warm genoeg is, dan sit ek die vis in. Ek soek so medium hutte, die botter meot net lekker skuim maar nie brand nie.

Eenkant is gaar

Dis vir my belangrik om nie rond te voeter met die vis nie ... laat dit rustig lê en stadig braai totdat die meel goudkleurig raak. Dan draai ek dit om. Sowat 4 minute aan 'n kant. Hierdie metode gee nie 'n kraak vel nie. As jy dit teveel braai word die vis te droog.

Sodra die vis gaar is haal ek dit uit en plaas op kombuispapier sodat die olie bietjie kan uitloog.

Ek eet die vis gewoonlik saam met vars brood en botter maar jy kan dit bedien met slaai, tjips, maak 'n pastei of 'n toebroodjie.

Mooi gebraai en heerlik

Die vis is heerlik. Vermy die sagte vel en ook die deel reg onder by die pens. Dis hier waar die gevreesde moddersmaak kan sit. Hierdie vis en dis waar vir al ons kurpers, het net 'n rugraat en ribbekas, niks van daai duisende graatjies wat jy in karp en geelvis kry nie. Dis lekker groot vlokke en vir my is die smaak heerlik.

So volgende keer as die familie of vriende gaan visvang, vra hulle om vir jou 'n kurper of twee saam terug te bring. Miskien ontdek jy iets wat jou gaan verras.

Heerlike man kos ... vars uit die dam uit

Lekker kook tot ek weer 'n storie skryf.

Hier is my FACEBOOK bladsy.

Varktjops - ek braai dit weer

Soos ek al voorheen gesê het ... ek hou baie van varktjops. Dis vir my 'n groot lekkerte en dit gee my oop die geleentheid om al my lekker konfyte wat ek maak, te gebruik want vir my werk mooi saam met so soetigheidjie.

So rukkie terug het ek 'n lang beskrywing gegee van hoe ek Varktjops gaar maak ... hier is die artikel.

Vannaand gaan ek nie die lang storie skryf nie want alles is reeds gesê in "Varktjops ... groot lekkerte."

Sny die vel mooi af.

Vir my begin die ding al daar in die vleiswinkel. Ek soek my chops mooi uit. Ek soek a mooi vetlagie maar nie te oordadig nie want dan betaal ek teveel vir vet.

Nou by die huis. Kry 'n lekker skerp mes en sny die speklaag en vel af van jou tjop af.

Soos jy kan sien op die foto, ek los darem so bietjie vet oor aan die tjop ... jis mens moet darem dit bykry as jy eet want wat is 'n vark tjoppie nou sonder die ou vetjie.

Vel gesny

Volgende sny ek die vel deur sodat dit blokkies vorm ... kyk na die foto. As jy nie 'n vlymskerp mes het nie kan jy dit knip met 'n kombuisskêr.

Speserye op

Nou gooi ek speserye op die vet repe. Hier kan jy gooi waarvan jy hou maar onthou, die pan gaan baie warm word en jy wil nie goed opgooi wat bitter kan raak as dit bietjie te warm kry nie.









Dan sit ek die spekrepe in my ysterpan ... die pan is koud. Sit die repe neer met die velkant op die pan bodem. Jy wil die vel eerste begin braai want hy gaan opkrul as hy warm raak en jy wil hom eerste so bietjie laat warm kry.

Ek gooi so twee eetlepels water in die pan en sit die vlam aan. Nou is nie 'n goeie tyd om rond te gaan loop in die tuin nie want jy moet jou oog op die vel en vet hou anders gaan dinge verkeerd loop.

Spek is in die koue pan

Die vel het nou begin braai

Klaar gebraai

Jy moenie toelaat dat die pan erg oorverhit en jou vet en speserye brand nie want nadat jy die vel repe uit die pan uitgehaal het gaan jy die tjops in dieselfde pan braai. Geur jou tjops soos jy daarvan hou en sit dit in die pan. Moenie die pan oorlaai nie want dan kook die tjops voordat hulle begin braai.

Vir my pan en stoof braai ek die tjops so 5 minute aan 'n kant.

Tjops is in die vet op die vuur

Lekker gebraai na 5 minute op die kant

En hier is die eindresultaat ... heerlike sappige varktjops met bros en krakerige velstroke. Nou kan jy gerus probeer om ietsie soets saam met die tjops te bedien.

Skep so twee etlepels appelkoos konfyt in a bakkie, gooi so bietjie gemaalde swartpeper, rissie poeier, blertsie balsamiese asyn en 'n halwe teelepel mosterd poeier by. Roer goed en mikrogolf so vir 2 minute. Heerlike soet/suur lekkerte saam met jou tjoppie.

Min dinge wat vir my so lekker is. Jy kan aartappels in enige vorm hier by bedien en ek het klein pampoentjies gemaak met kaneel en marshmallows.

Iets wat ek myself mee forseer deesdae is om nie sommer meer as drie soorte kos op die bord te sit nie. Dit verbloem te maklik die smake.

Kook lekker tot ek weer 'n storie skryf.

Hier is die skakel na my ... FACEBOOK BLADSY

Hier is die skakel na my ... MAN KOS BLOG