Binne in my was dit asof 'n blok lood op my siel gaan lê het ... dertig minute tevore het ek van my bike af geklim en met 'n veerligte stap die paadjie opgekom na die spreekkamer toe ... my vriend en dokter moes die steke in my nek uithaal waar hy tien dae terug 'n ding uitgesny het. Dis mos niks het ek gedink en op my fiets geklim in Pretoria ... die goue gras langs die pad af het liggies gewieg in die wind en die sonlig het geel op die pluime gedans. Die fotograaf in my het duisende prentjies gesien terwyl die swart teer onder my verbygegly het ... dit was lekker om te leef en dit was lekker om in die laat winter bike te ry.
In sy spreekkamer wou ek sommer deur stap na die kamer toe waar hy klein goedjies regmaak ...
"Wag eers ... kom sit hier by die tafel ... ek moet iets met jou bespreek."
Instinktief het sommer dadelik geweet hier is nou 'n ding ...
Woordeloos sit ek luister na sy relaas en verduidelikings en sy stem begin al meer na 'n stem op die radio klink terwyl my oë deur die die venster staar en vashaak op die dooie droë plante in die tuin. Dit was nie wat ek wou hoor nie ... verseker nie.
"Maar moenie nou teveel worry nie ... die was net 'n uitsaaing ... ons moet nou die primêre bron van die kanker kry en dan sal ons weet wat om te doen ..."
Die res gaan ek nou nie oor praat nie want dis geskiedenis ... die belangrikste is dat dit in 1982 was en ek is nog hier. Maar van daardie dag af het die ding van die plante wat so afvrek na die somer my erg omgekrap.
Nouja, vanoggend was ek weer by die dokter ... hierdie keer om steke uit my duim te laat haal en toe ek uit die spreekkamer uitloop toe vang die winter lig my en ek sien die baie dooie bome om my ... darem nou nie so erg soos op die Hoëveld nie ... dis een van die groot redes hoekom ek in 1994 Laeveld to geskuif het ... die doodgaan ding is baie ligter hier.
Kaiings is Man Kos |
Ek stop by die slaghuis want hulle het my laat weet die skaap harte wat ek bestel het is daar. Binne dwaal ek so tussen die yskaste deur en besluit ... miskien moet ek tog bietjie kaiings maak. Die pers en die radio en die TV bly ons hamer met hoe mens gesond moet eet maar ek onthou my ouma se lagplooitjies en sien hoe sy die vet van haar lippe afvee ... en sy het amper 90 geword ...
Vark lies |
"Oom ... jy gaan mos nou koningskos maak ... onthou net 'n lekker potjie pap."
Nouja terug by die kos ... laat jou slagter vir jou 'n lekker stuk varklies in blokkies sny. Maak seker daar is genoeg vet anders moet jy maar so bietjie spek by sit.
Die maak van die kaiings is nie baie moeilik nie maar dit kan nogal morsig raak op en om die stoof want die vet wat so uitbraai kan nogal spat. So ek gebruik maar 'n groot pot.
Begin stadig |
So 90 minute in |
Hou maar die pot dop en roer gereeld. Maak veral seker niks brand vas onder in die pot nie. Ek sit een van daai spatsel siwwe oor die pot om die vet binne te probeer hou.
Nou is dit reg |
Laastens skep ek die uitgbraaide vet af in 'n beker in ... die gaan in die tye wat kom baie lekker werk om aartappels te braai en om maalvleis te geur ... ag man daar is sommer baie gebruike vir dit. Lekker uitgebraaide varkvet.
Ek het met 1.6 kilogram se lies begin en op die einde het ek 'n lekker bak vol kaiings gekry en so 450 ml vet.
Lekker pap ... reg vir die kaiings |
Hierdie kaiings kan jy nou op baie maniere gebruik. Jy kan 'n lekker slaai maak en kaiings oorstrooi of jy kan dit op pizza sit. Jy kan dit op brood sit of in 'n omelet insit saam met kaas en sampioene.
Maar die heel beste vir my ... 'n lekker bakkie slappap en kaiings.
Lekker kook tot ek weer 'n storie skryf.
Hier is my Facebook bladsy ... Man Kos ... LIKE hom stukkend as jy wil.
Geen opmerkings nie:
Plaas 'n opmerking
Thank you for your comment. The comments on this blog are moderated and yours should appear soon.
Greetings
Colyn.